येत हा पाऊस येत पाऊस
मातीचा सुटला मस्त सुवास
झंझावात वाहे उठे वादळ
आभाळास मिळे पृथ्वीची धूळ
मेघांनी भरून आकाश वाके
भूमीस आपल्या छायेत झाके
अवचित लवे वीज साजिरी
होतसे मीलन अश्रूंच्या सरी
गरजे बरसे आसुसलेला
पहिला पाऊस उल्हासलेला
आला हा पाऊस आला पाऊस
मातीचा भरला उन्मत्त वास.
पावसाळी वर्णनात 'होतसे मीलन अश्रूंच्या सरी', हे वाचून कविता एकदम वेगळी वाटली.
ReplyDeleteहो... कदाचित दीर्घ प्रतीक्षेनंतरचे मीलन असते ...म्हणून?
ReplyDelete